Aldona Pomianowska urodziła się w Katowicach, w rodzinie o zainteresowaniach i tradycjach artystycznych. Jej Ojciec, ceniony lekarz, był zapalonym melomanem i koneserem literatury, zwłaszcza francuskiej w oryginalnym brzmieniu. Talent plastyczny Artystka odziedziczyła zaś, poprzez Matkę, po Dziadku - rysowniku i akwareliście, uwieczniającym z upodobaniem pejzaże i sceny rodzajowe rodem z mazowieckiej wsi.

Artystka studiowała w pracowni grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ponadto - ukończyła Wydział Kulturalno-Oświatowy na Uniwersytecie śląskim. Edukacja taka pozwoliła Aldonie Pomianowskiej na podjęcie pracy nauczyciela przedmiotów artystycznych w szkołach powszechnych, które to zajęcie ceni z uwagi na ciągły kontakt z twórczą młodzieżą. W 1980 r. Artystka związała się z warszawskim środowiskiem artystycznym, do którego należy także i dziś. Kontakty te nasiliły się po zakończeniu studiów, gdy, ciągle doskonaląc swe umiejętności już z naciskiem na malarstwo sztalugowe, Aldona Pomianowska uczestniczyła w kursach mistrzowskich pod kierunkiem Aleksandra Turka (znanego i cenionego w środowisku warszawskim Artysty, profesora ASP), a także w licznych wyjazdach w plener - do Nieborowa, Radziejowic, Gąbina, nad Pilicę.

Twórczość Aldony Pomianowskiej ewoluowała. Z początku nieco abstraktyzująca, przejawiała się pół-szkicowym, zdawało by się: studyjnym charakterem obrazów. Następnie artystka skłoniła się ku najlepszym tradycjom malarstwa realistycznego, które godnie kontynuuje i wzbogaca o nowe osiągnięcia sztuki. Nie jest to jednak kres jej drogi twórczej, gdyż, jak sama mówi, swego najlepszego obrazu jeszcze nie namalowała, i w związku z tym, ciągle poszukuje nowych inspiracji. Jest jednak rzecz niezmiennie obecna w obrazach artystki - to niezwykłe, głęboko przeżyte wyczucie koloru. Aldona Pomianowska jest bowiem kolorystką, poprzez barwę właśnie - istotną w takim samym stopniu, co subtelna gra światła i cieni oraz wysmakowane zestawienia kształtów i faktur malowanych obiektów - jej sztuka najsilniej oddziałuje na widza.

Najchętniej, Aldona Pomianowska maluje kwiaty, martwe natury i pejzaże, z przyjemnością również utrwala w portretach twarze bliskich sercu osób. Podobnie jak niemal impresjonistyczne wyczucie koloru i światła, również jej preferencje tematyczne wiążą się z rozmiłowaniem Artystki w naturze. Swe życie Aldona Pomianowska dzieli bowiem miedzy dwie wielkie miłości: malarstwo i ogród. Obie te pasje wzajemnie się dopełniają - artystycznie, po malarsku kształtowane rabaty często dostarczają twórczości plastycznej modeli; wśród przedstawień kwiatów dominują więc własnej uprawy irysy, peonie, nasturcje, suchołuski, słoneczniki i bzy.

Artystka brała udział w szeregu wystaw indywidualnych i zbiorowych - między innymi w Warszawie, Katowicach, Częstochowie, Wrocławiu. Wiele jej prac jest ozdobą zbiorów państwowych i prywatnych w kraju oraz za granicą. Twórczość Aldony Pomianowskiej, pełna lekkości i wdzięku, czarowna barwą, nieprzerwanie znajduje kolejnych admiratorów.